พ่อแม่ฉลาดถาม ลูกจึงเป็นเด็กฉลาดตอบ
ธรรมชาติของเด็กส่วนมากมักจะให้ความสนใจกับเรื่องต่าง ๆ รอบตัวเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ และสิ่ง ๆ นั้นต้องเย้ายวนใจให้อยากรู้ อยากสัมผัส น่าค้นหาด้วยนะ เครื่องล่อใจที่ทำให้เด็กหันมาสนใจจึงไม่แปลกเลยที่จะต้องมีเรื่องของสีสันสดใส หรือมีเสียงของดนตรีเสียงกระดิ่ง เสียงสัตว์ต่าง ๆ มาเป็นองค์ประกอบเพื่อเรียกร้องความสนใจจากน้อง ๆ หนู ๆ ทั้งหลาย รวมถึงเรื่องของเกมส์ท้าทายที่ทำให้อยากเล่น น่าตื่นเต้น น่าเอาชนะ เป็นต้น
พ่อแม่บางคนเมื่อเข้าใจในส่วนนี้ก็สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในเรื่องของการตั้งคำถามที่ทำให้ลูกอยากตอบ เพราะเด็กเขารู้สึกว่ามันน่าสนใจอยากแสดงความคิดเห็นของเขาให้พ่อแม่ฟัง และสิ่งที่สำคัญมากกว่านั้นซึ่งเป็นหัวใจหลักก็คือ พ่อแม่ต้องให้ความสำคัญกับคำถามและคำตอบที่ลูกพูดจริง ๆ ไม่ใช่ถามไปอย่างนั้นเอง อีกประการคำถามควรเป็นคำถามที่ให้เด็กได้มีโอกาสได้คิดหรือมองเห็นความสำคัญถึงคำถามที่ผู้ใหญ่ต้องการคำตอบ ไม่ใช่เพียงแค่ต้องตอบว่า ใช่ / ไม่ใช่ ถูก / ผิด เท่านั้น
คำถามที่ดีอาจเริ่มต้นด้วยการเปิดประเด็นที่ทำให้ต้องช่วยกันคิดและแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างได้ หรือจะเป็นการแสดงความคิดที่เห็นด้วยก็ยิ่งดี รวมถึงการเปิดโอกาสให้แสดงความต้องการเพิ่มเติมอะไรให้มากขึ้นหรือลดลงได้เต็มที่อย่างเป็นอิสระทางความคิด เช่น
ลูกคิดอย่างไร? กับสิ่งนี้… , สมมติว่า… , อยากฟังความคิดเห็นของลูกหน่อยว่า… , อะไรที่เป็นเหตุให้… , พ่อแม่คิดอย่างนี้แล้วลูกคิดว่าน่าจะเป็นอย่างไร… , หรือ เมื่อก่อนเคย… แล้วตอนนี้พวกเด็ก ๆ อย่างพวกหนูเขามีอะไรแตกต่างบ้างนะ… , หรือหนูจะมีอะไรเสนอบ้างมั้ยพ่อแม่อยากฟังความเห็นหนูบ้าง เป็นต้น
พ่อแม่ผู้ปกครองลองตั้งคำถามปลายเปิดให้มากกว่าคำถามปลายปิดบ่อย ๆ แล้วจะรู้ว่า ลูก ๆ มีความคิดที่น่าทึ่ง น่ารักและน่าสนับสนุนส่งเสริมความสามารถที่ซ่อนอยู่อีกมากมายค่ะ
